وصل دوست

بسم الله الرحمن الرحیم.

اللهم صل علی محمد(ص) و آل محمد(ص) وعجل فرجهم.

با وصل به منبع عشق بیاموزید عشق را بدون پیش شرط به دیگران ابراز کنید.این نکته را همیشه به یاد داشته باشید "خدا شما را بسیار دوست می دارد،تنها اوست که شایسته عشق شماست.او شما را به عشق خود فرا می خواند.نمی دانید او چقدر دوست دارد شما فراتر از آفریده ها و نعمتهای او بنگرید و در جستجوی خود او باشید"،البته این به آن معنی نیست که شما باید علایق خود را فراموش کنید بلکه به این معنی است که نباید او را فراموش کنید.خدا را در زندگی خود وارد کنید و با او مانوس شوید.در خلوت با او به نهایت ارتباط با او دست یابید.به هنگام تعمق و راز و نیاز با او در می یابیم که ما "در"جهان هستیم اما "جزئی از" جهان نیستیم.به این وسیله آرامش الهی را در زندگی خود وارد می کنیم.زیبایی زندگی در آن است که روح همواره با زمزمه ای خاموش او را فرا خواند.

خدا منشا سعادت بی پایان است،زندگی فقط با او شیرین می شود.از عمق جان با خداوند سخن بگوئید و اگر همیشه به دعای شما پاسخ نداد نگران نباشید.

مشکل اینجاست که اغلب مردم از خدا چیزی می خواهند که فکر می کنند بهترین مصلحتشان است مثلا خدایا،من از تو این را می خواهم و آن را می طلبم.خدایا،مرا محبوب کن!و از این قبیل.از کجا می دانید اجابت دعای شما به صلاح شماست؟

بهتر است اینگونه دعا کنیم:"خدایا،تو می دانی چه می خواهم اما مهمترین خواسته من چیزی است که با عشق و ایمان به تو سازگار باشد،حال راضیم به رضای تو"

برخی نگرانند که ممکن است آنچه خدا به آنان عطا می کند چیزی نباشد که آنها دوست دارند.این استدلال صحیح نیست.آنچه او به شما می دهد بیشتر و بهتر از هر چیزی است که شما بتوانید آرزو کنید.او خواهان سعادت ابدی برای شماست،باید بیاموزید که همه چیز را به او بسپارید و بگوئید:"خدایا ،هر چیز را مطابق خواست خود فراهم کن نه خواست من"این والاترین آزادی است و نحقق تمام خواسته های شما را در پی دارد.

از نوشته های یک نویسنده خارجی.منبع: مجله  رشد جوان سال ها قبل.